"MAMA" 2013
Reż. Andres Muschietti
Hiszpania, Kanada
No muszę przyznać, że ten film mnie zaskoczył i wzruszył zarazem.
Na początku poznajemy dwie małe dziewczynki, które w ciągu jednego dnia tracą swoich rodziców. Lądują w opuszczonym domu gdzieś pośrodku lasu, gdzie opiekuje się nimi bliżej nieokreślona istota.
Dopiero po kilku latach dzieci zostają odnalezione przez dwóch pijaczków. Małe są kompletnie zdziczałe, zaniedbane i tylko starsza z nich trochę pamięta swoje poprzednie, normalne życie.
Po krótkim pobycie w szpitalu dziewczynki trafiają pod opiekę wujka Lucasa, który wraz ze swoją dziewczyną Annabel stara się im stworzyć szczęśliwy dom.
Starsza dziewczynka - Victoria - dosyć łatwo dostosowuje się do normalnego życia. Szybko opanowuję mowę i akceptuje nowych przybranych rodziców. Młodsza - Lilly - nie miała roczku gdy straciła rodzinę, więc niczego nie pamięta. Nie potrafi się porozumiewać za pomocą słów, je z podłogi i przestraszona albo chowa się pod meble, albo atakuje. Nie boi się i ma zaufanie tylko do starszej siostry i do owego czegoś, które się nimi opiekowało w leśnym domu.
No i być może miałyby szansę wieść normalne życie, jednak tajemnicza istota podąża za nimi, a nowych opiekunów traktuje jak wrogów. W domu Lucasa i Annabel zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Słychać głosy, szepty, ktoś usilnie chce zranić przybranych rodziców dziewczynek...
Moim zdaniem nie jest to klasyczny horror, gdzie trup ściele się gęsto, a krew spływa potokami.
Tutaj mamy do czynienia z głębokim wątkiem psychologicznym, mocno trafiającym zwłaszcza do ludzi posiadających dzieci.
A czy owa istota, która zaopiekowała się przerażonymi i opuszczonymi dziewczynkami w lesie była zła czy dobra?
Oceńcie to sami.
Polecam.
"OBECNOŚĆ" (The Conjuring)
Reż. James Wan
prod. USA 2013
triller, horror
Film zaczyna się klasycznie, tak jak większość horrorów - niczego nieświadoma i szczęśliwa rodzinka Perronów wprowadza się do zapyziałego domu na odludziu, licząc na szczęśliwe o spokojne życie.
Tymczasem mieszkające w domostwie od lat duchy mają wobec lokatorów zupełnie inne plany. Wkrótce zaczynają się tu dziać niewytłumaczalne rzeczy, mieszkańcy stykają się z coraz bardziej przerażającymi zjawiskami, jakie mają miejsce niemal codziennie i szczególnie nasilają się o tej samej godzinie w środku nocy.
Przerażeni rodzicie w obawie o życie swoich córek wzywają na pomoc słynnych badaczy zjawisk paranormalnych - Eda i Lorraine Warrenów.
Do dnia spotkania z rodziną Perronów, Warrenowie myśleli, że mieli już do czynienia z każdym zjawiskiem paranormalnym, tymczasem wyjątkowo okrutny duch terroryzujący dom i jego mieszkańców okazał się dla badaczy nowym, całkowicie zmieniającym ich poglądy na zjawiska nadprzyrodzone, doświadczeniem.
Film utrzymany w klasycznym mrocznym klimacie i na szczęście nie zrobiony tandetnie. Krew nie sika po ścianach, a plastikowe trupy nie latają po pokojach obijając się o kartonową scenerię.
Ma on w sobie coś przypominającego stare dobre horrory takie jak "Omen" czy "Duch" z 1982 roku. Nic dziwnego, albowiem reżyser James Wan jest dobrze znany wielbicielom horrorów, bo to on wyreżyserował kultową "Piłę".
Jeżeli chodzi o grę aktorów, to zdecydowanie najwyraźniejszymi postaciami są Warrenowie - zwłaszcza Lorraine (w tej roli Vera Farmiga), która jako jasnowidząca jest wrażliwsza na szalejące w domu duchy. Wyczuwa ich zło, strach, satysfakcje z gnębienia mieszkającej w domu rodziny.
Do całości nie pasowała mi kompletnie Lili Taylor grająca matkę rodziny. Sprawiała wrażenie jeszcze bardziej ponurej i odpychającej niż ten dom, oraz mieszkające w nim duchy.
Mimo wszystko polecam, bo można się nieźle nastraszyć ;)
